U Istanbulu postoje 24 cisterne za vodu koje su sluzile kao rezervoar vode. Takva je fascinantna Bazilika cisterna u kojoj se stice najbolji uvid u genijalnost bizantijskih inzenjera. Izgradena je u vrijeme cara Justinijana 532.godine, a njenih 336 mermernih stubova samo su dvije trecine prvobitne gradjevine. Ova podzemna palata otkrivena je tek u 16. vijeku. U Otomanskom periodu grad je snabdijevan vodom iz Beogradske sume koja se nalazi u pravcu Crnog mora sa evropske strane. Suma ima sedam rezervoara vode i nekoliko izvora, a tu je i akvadukt koji je izgradio Veliki Sinan.
Bazilika cisternu nazivaju jos i potonula palaca, a izgleda doista impresivno. U unutrasnjosti se nalazi 336 stubova visokih po 5 m koji podupiru strop (rasporedjeni u 12 redova sa po 28 stubova). Stubovi nisu jednako izradjeni ali je vecina vrlo slicna. Dva su posebna. Na njima se nalaze glave Meduze okrenute naopako.
Obilazak cisterne jedinstveni je dozivljaj kojem doprinose ambijentalna muzika koja se cuje u pozadini, svijetla u dnu stubova, ciji se odraz ljuljuska na vodi, tama koja vas vec sa prvim korakom smjesti u vremeplov... i putesetvije pocinje...
